Quiero endulzarme la vida. Quiero ser feliz, no estar triste. La tristeza me parte por dentro y eso me va hundiendo. Quizás necesite ayuda? Si, creo que si. Alguien me dio una idea, voy a comprar y guardar kilos y kilos de azúcar para esos dias grises. Tengo ganas de vivir, solo tenemos una vida y cuando termine abra terminado, ya no abrá tiempo para sentir, querer, oler, pasear...
Necesito reirme a carcajadas, sin poder parar. Hace tiempo que no lo hago y lo necesito.
Gracias a los que me quieren ayudar!!
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
4 comentarios:
has visto kOSAS QUE NUNKA TE DIGE de Isabel Coixet.
Deberias.
Gracia por linkar mi blog
vive vive vive y rie...
...seguro que encima te pones hasta más bella...
dulcearoma... ;)
Tiene una belleza y placer especial estar triste, pero si te reís sos más hermosa todavía!
Vaig llegir: "fíjate que mala suerte para una vez que se vive" ho deia un que havia patit un greu accident.
Em va impressionar.
Has vist les orquídies silvestres que comencen a sortir pels camps i els boscos que tens a prop?
Els dies grisos per a nosaltres son excepcionals. Estan plens de matisos i la humitat fa que tot olori diferent. Vaig aprendre a fruir-los. Com m' agraden!
Si fas fotos, fes retrats en interiors i que entri per una finestra la llum tamisada d' un dia gris: una maravella.
Per cert: només ploraria... de riure :-)
Publicar un comentario